Karaağaç, Çelebi, Kırıkkale'ye bağlı bir köydür. Adını ilk yerleşim dönemlerinde bölgeyi kaplayan karaağaçlardan almaktadır.   Köyün arazisi kuru tarıma müsait olup, buğday, arpa gibi ürünler yetiştirilmektedir. Sulu tarım gelişmemiştir. Köyde okullaşma oranı yüksektir. Köy nüfusunun %60'tan fazlası öğretmenlik yapmaktadır.   Köyün tarlalarında ağırlıklı olarak buğday yetiştirilmektedir. Nohut, ayçekirdeği, mercimek, vb. ürünler de tarlaların nadasa bırakılmadığı dönemlerde bir alternatif ürün olarak ekilmektedir. Yerleşim yeri olarak bir dere yatağı seçilmiştir. Bu tercihin sebebinin soğuklardan korunmak olduğu tahmin edilmektedir. Yörenin iklimi tipik İç Anadolu iklimidir, kışları ayaz serttir, kış erken gelir.   Köyün eski medeniyetler zamanında da yerleşim merkezi olduğu bilinmektedir. Yakın zamanlara kadar çıkan çanak çömlek parçaları ve benzeri ev eşyaları bu iddiayı desteklemektedir. Çelebi dağının eteklerine dayanan arazilerden İpek Yolu'nun geçtiği bilinmektedir.   Köye ilk olarak Ayan Dede'nin geldiği bilinir. Zamanla Kuzucular, Babadağlar, Saramarlılar (Kıymazlar) köye yerleşmişlerdir. Ayrıca Avcı, Atalay, Aygör, Özyurt, Gökalp, Öztürk, Erdoğan, Esen, Sözeri, Ulusoy, Doğan, Ünver soyisimleri bulunur. Köyün geçmişinde kabileler arası anlaşmazlık neticesi kan davaları yaşanmış, fakat zamanla eğitim seviyesi yükselen genç nesil barış içinde yaşamayı öğrenmiş ve uygulamış, geçmişte yaşananlar ise bir kötü anı olarak kalmıştır. Eğitim seviyesi gerçekten ilginç bir şekilde yüksektir . 1965-80 arası dönemde köyden yetişen gençlerin tamamına yakını öğretmen okulu ve benzeri eğitim kurumlarında okumuşlar ve meslek hayatına atılmışlardır   Tarihi Köyün adı yerleşim yerini kaplayan karaağaçlardan adından alınmıştır. Zamanla karaağaçlar kurumuştur.   Kültür Köyün Gelenek ve göreneklerinde Türkmen kültürü ağırlıktadır.   DÜĞÜN - NİŞAN : Evlenecek gençler dünürlük ( kız isteme ) ile istenilir . Aileler ve gençler uygun görürse söz kesilir . 'Yağlık Bağlama' denilen bu tören genelde aile çevresi arasında yapılır. Daha sonra ailelerin isteklerine göre nişan ve düğün ayrı ayrı veya birlikte yapılır.   ÖLÜM - CENAZE : Mevtanın ailesine definde ve taziye için gelenlerin ağırlanmasında , komşuları ve aile büyükleri yardımcı olurlar. Cenaze evinde verilen yemek genellikle komşular tarafından hazırlanır ve ikram edilir. Cenazeden sonraki günlerde taziye ziyaretine gelenler çay ve şeker getirirler .   BAYRAM  : Aile büyükleri köyde oturduklarından dolayı şehirde oturan evlatlar bayramı ana-babalarının yanında geçirmek için köye gelirler. Bayram namazlarından sonra mutlaka mezarlık ziyareti yapılır . Toplu halde bayramlaşılır.   ASKER UĞURLAMA  : Köyden askere gidecek gençler , 15 -20 gün öncesinden davet edilir yemek ve eğlence düzenlenilir. Asker adaylarının evlerinde kına yakılır. Gidecekleri gün dualarla uğurlanırlar.   Coğrafya Kırıkkale iline 61 km, Çelebi ilçesine 4 km uzaklıktadır.   İklim Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.         Nüfus Yıllara göre köy nüfus verileri   2007 180   2000 207   1997 808     Ekonomi Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.   Muhtarlık Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.   Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:   2004 - Abdurrahman KIYMAZ   1999 - Musa KUZUCU   1997 - Osman ÖZTÜRK   1994 - Durmuş BABADAĞ   1989 - Tevfik ERDOĞAN   1984 - Osman ÖZTÜRK   1974-1984 - Osman ÖZYURT   1972-1974 - Necati AYAN   Altyapı bilgileri Köyde, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Musa ULUSOY           Karaağaç, Çelebi, Kırıkkale'ye bağlı bir köydür. Adını ilk yerleşim dönemlerinde bölgeyi kaplayan karaağaçlardan almaktadır.   Köyün arazisi kuru tarıma müsait olup, buğday, arpa gibi ürünler yetiştirilmektedir. Sulu tarım gelişmemiştir. Köyde okullaşma oranı yüksektir. Köy nüfusunun %60'tan fazlası öğretmenlik yapmaktadır.   Köyün tarlalarında ağırlıklı olarak buğday yetiştirilmektedir. Nohut, ayçekirdeği, mercimek, vb. ürünler de tarlaların nadasa bırakılmadığı dönemlerde bir alternatif ürün olarak ekilmektedir. Yerleşim yeri olarak bir dere yatağı seçilmiştir. Bu tercihin sebebinin soğuklardan korunmak olduğu tahmin edilmektedir. Yörenin iklimi tipik İç Anadolu iklimidir, kışları ayaz serttir, kış erken gelir.   Köyün eski medeniyetler zamanında da yerleşim merkezi olduğu bilinmektedir. Yakın zamanlara kadar çıkan çanak çömlek parçaları ve benzeri ev eşyaları bu iddiayı desteklemektedir. Çelebi dağının eteklerine dayanan arazilerden İpek Yolu'nun geçtiği bilinmektedir.   Köye ilk olarak Ayan Dede'nin geldiği bilinir. Zamanla Kuzucular, Babadağlar, Saramarlılar (Kıymazlar) köye yerleşmişlerdir. Ayrıca Avcı, Atalay, Aygör, Özyurt, Gökalp, Öztürk, Erdoğan, Esen, Sözeri, Ulusoy, Doğan, Ünver soyisimleri bulunur. Köyün geçmişinde kabileler arası anlaşmazlık neticesi kan davaları yaşanmış, fakat zamanla eğitim seviyesi yükselen genç nesil barış içinde yaşamayı öğrenmiş ve uygulamış, geçmişte yaşananlar ise bir kötü anı olarak kalmıştır. Eğitim seviyesi gerçekten ilginç bir şekilde yüksektir . 1965-80 arası dönemde köyden yetişen gençlerin tamamına yakını öğretmen okulu ve benzeri eğitim kurumlarında okumuşlar ve meslek hayatına atılmışlardır.   KARAAĞAÇ KÖYÜ   Karaağaç, Çelebi, Kırıkkale'ye bağlı bir köydür. Adını ilk yerleşim dönemlerinde bölgeyi kaplayan karaağaçlardan almaktadır.   Köyün arazisi kuru tarıma müsait olup, buğday, arpa gibi ürünler yetiştirilmektedir. Sulu tarım gelişmemiştir. Köyde okullaşma oranı yüksektir. Köy nüfusunun %60'tan fazlası öğretmenlik yapmaktadır.   Köyün tarlalarında ağırlıklı olarak buğday yetiştirilmektedir. Nohut, ayçekirdeği, mercimek, vb. ürünler de tarlaların nadasa bırakılmadığı dönemlerde bir alternatif ürün olarak ekilmektedir. Yerleşim yeri olarak bir dere yatağı seçilmiştir. Bu tercihin sebebinin soğuklardan korunmak olduğu tahmin edilmektedir. Yörenin iklimi tipik İç Anadolu iklimidir, kışları ayaz serttir, kış erken gelir.   Köyün eski medeniyetler zamanında da yerleşim merkezi olduğu bilinmektedir. Yakın zamanlara kadar çıkan çanak çömlek parçaları ve benzeri ev eşyaları bu iddiayı desteklemektedir. Çelebi dağının eteklerine dayanan arazilerden İpek Yolu'nun geçtiği bilinmektedir.   Köye ilk olarak Ayan Dede'nin geldiği bilinir. Zamanla Kuzucular, Babadağlar, Saramarlılar (Kıymazlar) köye yerleşmişlerdir. Ayrıca Avcı, Atalay, Aygör, Özyurt, Gökalp, Öztürk, Erdoğan, Esen, Sözeri, Ulusoy, Doğan, Ünver soyisimleri bulunur. Köyün geçmişinde kabileler arası anlaşmazlık neticesi kan davaları yaşanmış, fakat zamanla eğitim seviyesi yükselen genç nesil barış içinde yaşamayı öğrenmiş ve uygulamış, geçmişte yaşananlar ise bir kötü anı olarak kalmıştır. Eğitim seviyesi gerçekten ilginç bir şekilde yüksektir . 1965-80 arası dönemde köyden yetişen gençlerin tamamına yakını öğretmen okulu ve benzeri eğitim kurumlarında okumuşlar ve meslek hayatına atılmışlardır   Tarihi Köyün adı yerleşim yerini kaplayan karaağaçlardan adından alınmıştır. Zamanla karaağaçlar kurumuştur.   Kültür Köyün Gelenek ve göreneklerinde Türkmen kültürü ağırlıktadır.   DÜĞÜN - NİŞAN : Evlenecek gençler dünürlük ( kız isteme ) ile istenilir . Aileler ve gençler uygun görürse söz kesilir . 'Yağlık Bağlama' denilen bu tören genelde aile çevresi arasında yapılır. Daha sonra ailelerin isteklerine göre nişan ve düğün ayrı ayrı veya birlikte yapılır.   ÖLÜM - CENAZE : Mevtanın ailesine definde ve taziye için gelenlerin ağırlanmasında , komşuları ve aile büyükleri yardımcı olurlar. Cenaze evinde verilen yemek genellikle komşular tarafından hazırlanır ve ikram edilir. Cenazeden sonraki günlerde taziye ziyaretine gelenler çay ve şeker getirirler .   BAYRAM  : Aile büyükleri köyde oturduklarından dolayı şehirde oturan evlatlar bayramı ana-babalarının yanında geçirmek için köye gelirler. Bayram namazlarından sonra mutlaka mezarlık ziyareti yapılır . Toplu halde bayramlaşılır.   ASKER UĞURLAMA  : Köyden askere gidecek gençler , 15 -20 gün öncesinden davet edilir yemek ve eğlence düzenlenilir. Asker adaylarının evlerinde kına yakılır. Gidecekleri gün dualarla uğurlanırlar.   Coğrafya Kırıkkale iline 61 km, Çelebi ilçesine 4 km uzaklıktadır.   İklim Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.         Nüfus Yıllara göre köy nüfus verileri   2007 180   2000 207   1997 808     Ekonomi Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.   Muhtarlık Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.   Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:   2004 - Abdurrahman KIYMAZ   1999 - Musa KUZUCU   1997 - Osman ÖZTÜRK   1994 - Durmuş BABADAĞ   1989 - Tevfik ERDOĞAN   1984 - Osman ÖZTÜRK   1974-1984 - Osman ÖZYURT   1972-1974 - Necati AYAN   Altyapı bilgileri Köyde, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Musa ULUSOY           Karaağaç, Çelebi, Kırıkkale'ye bağlı bir köydür. Adını ilk yerleşim dönemlerinde bölgeyi kaplayan karaağaçlardan almaktadır.   Köyün arazisi kuru tarıma müsait olup, buğday, arpa gibi ürünler yetiştirilmektedir. Sulu tarım gelişmemiştir. Köyde okullaşma oranı yüksektir. Köy nüfusunun %60'tan fazlası öğretmenlik yapmaktadır.   Köyün tarlalarında ağırlıklı olarak buğday yetiştirilmektedir. Nohut, ayçekirdeği, mercimek, vb. ürünler de tarlaların nadasa bırakılmadığı dönemlerde bir alternatif ürün olarak ekilmektedir. Yerleşim yeri olarak bir dere yatağı seçilmiştir. Bu tercihin sebebinin soğuklardan korunmak olduğu tahmin edilmektedir. Yörenin iklimi tipik İç Anadolu iklimidir, kışları ayaz serttir, kış erken gelir.   Köyün eski medeniyetler zamanında da yerleşim merkezi olduğu bilinmektedir. Yakın zamanlara kadar çıkan çanak çömlek parçaları ve benzeri ev eşyaları bu iddiayı desteklemektedir. Çelebi dağının eteklerine dayanan arazilerden İpek Yolu'nun geçtiği bilinmektedir.   Köye ilk olarak Ayan Dede'nin geldiği bilinir. Zamanla Kuzucular, Babadağlar, Saramarlılar (Kıymazlar) köye yerleşmişlerdir. Ayrıca Avcı, Atalay, Aygör, Özyurt, Gökalp, Öztürk, Erdoğan, Esen, Sözeri, Ulusoy, Doğan, Ünver soyisimleri bulunur. Köyün geçmişinde kabileler arası anlaşmazlık neticesi kan davaları yaşanmış, fakat zamanla eğitim seviyesi yükselen genç nesil barış içinde yaşamayı öğrenmiş ve uygulamış, geçmişte yaşananlar ise bir kötü anı olarak kalmıştır. Eğitim seviyesi gerçekten ilginç bir şekilde yüksektir . 1965-80 arası dönemde köyden yetişen gençlerin tamamına yakını öğretmen okulu ve benzeri eğitim kurumlarında okumuşlar ve meslek hayatına atılmışlardır.